MUTFAK

Hüzün çöktü gene mutfağıma bu pazar
gözlerimin dolduğunu gören ev halkına,
bir baş soyulmuş soğan hazırlamalı tezgaha...
Şaşırtıyorum artık beni tanıyanları...
Umut dolu,gülümseyen kadını arıyor
dostlarım gözlerimde alıştıkları...
Uzun süredir dalga geçerek yaşadığım hayat,
bir baş soğanla intikam alıyor hüzünlü pazarlarda...
Kelebekler vadisinde bir mağara...
Kimse görmüyor.
Kimse sığınmıyor.
Dışarda sağnak yağış var oysa.
Yemekler yapıyorum,
Tadlar alamıyorum..
Boğazımda bir düğüm...
İçim hep ağlamaklı...
Mutlu olmak için nedenler sıralıyorum kendimce,
kronoloji hatalarıyla dolu...
Şükrediyorum halime,
iki dakika sürüyor tesellisi...
Ellerim iş yapıyor,
ruhum Galata'ya tepeden bakıyor...
Bana herşey seni hatırlatıyor...

K.