12 Ağustos 2014 Salı

VURULDU!

vuruldu!



Annesinin elinden tutup yürürken, her çocuk gibi coşkulu, sevimli, aşırı meraklı ve masumdu. Her çocuğun hakettiği kadar şımarıktı o da.

  Babasının işyerine çarşıya giderken para istemek için uğramışlardı. O zamanın ekonomik krizi nedeniyle, umutsuzluk ve çaresizlik içinde birkaç kişi içerde tartışıyordu.Kapıyı çalmadan direk nedensiz çocuk sevinciyle içeri daldı ve çarşıdan annesine aldırmayı düşündüğü herşey hakkında nefessiz konuşmaya başladı. 

Bu gereksiz mutluluk germişti ortalığı. Sorular soruyor, cevabını beklemeden yanıtlar veriyordu. 
Durmadan konuşuyordu ki, 
orada bulunan yakın akrabalarından biri "ballı lokma olsan çekilmiyorsun" deyiverdi.


İşte tam orada, ÇOCUKLUĞUNDAN VURULDU.

Sustu ve annesi babasından para isteyene kadar bekledi sadece. 
Artık bir daha sorup sorgulamamayı, azar isittiginde biat etmeyi öğrenmeliydi. 

Gereksiz mutlu olmamayı,  şımarmayı asla haketmediğini, verilenle yetinmeyi ve kim nasıl uygun buluyorsa öyle yaşamayı öğrenmeliydi.

Şimdiki zamanda işte bu ÇOCUKLUĞUNDAN VURULANLAR VE  VURANLAR tayin ediyor memleketin geleceğini.

Radyo spikerinin dedigi gibi ;


Her nerde yaşıyor ve yaşatılıyorsa. ..